A chaqueta de lana- Heredeiros da Crus

 





O grupo Heredeiros da Crus en concerto

Ai! Ai que ghripe collín aquí en Madrís!
Sen a miña chaquetiña, ai!

Tiña unha chaqueta de lana
e non a atopo na casa,
hoxe fai vai un frío que pela
é cando máis me acordo dela.
A chaqueta costou mil pesos
fai quinse anos no estranxeiro.
Era unha chaqueta mallada,
último ghrito na Habana.
Valghame dios!, que frío fai!
Valghame dios!, e onde vai?

Ai!, que frío fai! Ai!
Non sei se a roeron os ratos
porque no armario hai uns trapos.
Tranquilo, meu fillo, a chaqueta
levouna teu tío prá festa.

Ai, mamaíña, que susto!
Eu case morro co desghusto.
Ahora xa sei que está salva,
a miña chaquelta de lana.
Valghame dios!, que frio fai!
Cando ma traes?
Era unha chaqueta mallada
Con etiqueta na espalda,
último ghrito na Habana,
a miña chaqueta de lana.

Non era só pos domingos
era pa pór a diario,
inda que tiña remendos,
eu coidábaa con gharbo.
Era unha chaqueta mallada,
con etiqueta na espalda,
último ghrito na Habana.
A miña chaqueta de lana.
non era só pos domingos
nra pa pór a diario,
inda que tiña remendos,
eu coidábaa con gharbo.